• wondzorg
• Corona
• COVID-19

Details

Nieuws

130

De poliklinische zorg moet worden aangepakt. 

Er wordt al gesproken over pre-corona en post-corona. De wereld van vóór de crisis en die daarna. De tijd stond even stil en nu gaat alles anders worden. Of niet natuurlijk, want waarom zou de wereld niet heel snel weer de oude draad oppakken om zo de economische schade zo veel mogelijk te beperken? Vernieuwing versus meer van het hetzelfde. Wat gaat het worden? Niemand die het nu al weet en een eenduidig antwoord is er dus niet.

De eerste sector die onder invloed van de corona-crisis een aantal stevige veranderingen door-voerde, was uiteraard de zorg zelf. Dat was pure noodzaak, om het grote aantal COVID-19 patiënten in de ziekenhuizen goed op te kunnen vangen. Het aantal IC-bedden werd drastisch verhoogd, nieuwe IC-medewerkers werden vanuit andere afdelingen uit het ziekenhuis naar de nieuwe IC’s gedirigeerd. Er werden tal van fysieke en organisatorische maatregelen genomen om zo de patiënten optimaal te kunnen behandelen. Er werd een topprestatie geleverd door tal van deskundige zorgverleners binnen en buiten de IC’s, zowel aan het bed van de patiënt als in de organisatie er omheen.

Anders
Maar tegelijkertijd werd de reguliere zorg op een zeer laag pitje gezet. Volledig begrijpelijk, maar bepaald niet ideaal natuurlijk. In betrekkelijk korte tijd ontstond er op deze manier een enorm stuwmeer aan onbehandelde patiënten. Een stuwmeer dat langzaam gaat leeglopen nu de gewone zorg langzaam weer op gang komt. Gaat alles nu dus weer zijn oude gangetje in de zorg? Nee, dat is bepaald niet zo. Het in de afge-lopen periode toch al zwaarbelaste zorgpersoneel voelt nu extra druk om het genoemde stuwmeer leeg te laten lopen. Dat vraagt om veel inzet en in sommige gevallen om een andere organisatie van de zorg. Want dat is natuurlijk een belangrijke vraag binnen de zorg van dit moment. Gaan we door op de oude voet of kunnen we dit moment ook gebruiken om een aantal belangrijke zaken binnen de zorg anders te regelen en mogelijk te verbeteren? Per slot van rekening bestaat de uitdrukking “never waste a good crisis” niet voor niets.....


Wondzorg zonder muren
In het verlengde hiervan is het interessant om naar een andere ontwikkeling in de VS te kijken. Tijdens de coronacrisis is het zogenaamde WCWW- concept verder uitgerold. De letters WCWW staan voor WoundCare Without Walls. Dat systeem heeft de flexibiliteit geboden om de zorglocaties buiten het ziekenhuis tijdelijk uit te breiden (denk daarbij aan hotels, cruiseschepen, tenten enzo-voort) om zo patiënten tijdens de pandemie te kunnen behandelen. Patiënten met wonden passen in veel hoog-risico criteria voor COVID-19 infectie en mortaliteit. Ze zijn vaak ouder, zwaar-lijvig, hun immuunsysteem is aangetast en ze hebben vaak meerdere comorbiditeiten. Het is bij deze patiënten van belang dat de wondzorg in een letterlijk zo veilig mogelijke omgeving plaatsvindt.

Details

Nieuws

158

Waarin zit jouw professionele kracht binnen de wondzorg?

Dienend leiderschap en het creëren van een veilig werk-klimaat voor het WEC-team Isala. Dat was vijftien jaar geleden al mijn insteek, toen ik mij sterk heb gemaakt voor de vormgeving van het eerste wondcentrum in Nederland, in Leiderdorp. Wondzorg, zeker de complexe wondzorg, moet in mijn ogen plaatsvinden vanuit een medische discipline. Daaromheen is een multidisciplinair team essentieel. Denk aan de verpleegkundig specialist, wondverpleegkundigen, maar ook een podotherapeut, een orthopedische schoenmaker, een huidtherapeut, een medisch pedicure. Ik span mij in om dit proces zo opti-maal mogelijk vorm te geven, er leiding aan te geven en er alle benodigde professionals bij te betrekken. Ik ben inmiddels betrokken bij diverse gespecialiseerde centra in Nederland. Ik kan hen helpen niet in de valkuilen te lopen waar ik destijds mee werd geconfronteerd. Het veranderen van structuren en mensen daarin mee te nemen is een ingewikkelde onderneming, maar als het lukt is er zoveel te winnen. Daar wil ik mij graag sterk voor blijven maken.

Voor het gehele artikel zie NTVW nr. 6/7 - juni/juli 2020