• Versie
• Downloaden 36
• Bestandsgrootte 270.31 KB
• Aantal bestanden 1
• Datum plaatsing 28 juli 2024
• Laatst geüpdatet 28 juli 2024

Wondzorg: kan het nog beter?

Vrijwel iedereen zal in zijn leven te maken krijgen met huid- of wondproblemen. Miljoenen mensen wereldwijd kampen met eenvoudige tot gecompliceerde wonden, waarbij de laatste wonden kunnen resulteren in ziekenhuisopname of zelfs overlijden. Gelukkig is er de afgelopen tiental jaren steeds meer aandacht voor wonden. Er zijn veel nieuwe producten ontwikkeld, zoals biologische middelen, nieuwe technieken en therapieën. Maar kan het nog beter? We gaan het zien. Om tot voortdurende verbeteringen te kunnen komen, worden er nieuwe klinische onderzoeken, therapieën en producten de wondzorg ingedragen.

Wonden
Wij hebben in de verschillende wetenschappelijke NTVW-publicaties regelmatig de verscheidenheid aan wonden behandeld. 1
De meeste wonden genezen op een normale manier, maar een aanzienlijk aantal is nog steeds niet gemakkelijk te genezen, met over het algemeen enorme gevolgen voor de patiënt. Wonden worden normaal geclassificeerd als acuut of gecompliceerd op basis van klinische behandelingen. Bij de acute wonden kunnen we globaal onderscheid maken tussen chirurgische en traumatische wonden.
De acute wonden genezen volgens een voorspel-bare reeks van gebeurtenissen: hemostase, inflammatie, proliferatie en remodellering. 2,11
(zie figuur de vier fasen van wondgenezing, uit april nr 4 NTVW).
Gecompliceerde wonden eindigen in necrose en celdood, 2 waarbij de ernst wordt bepaald door de diepte en omvang van de wond. Wat alle wonden gemeenschappelijk hebben of ze nu door thermisch 3,4, mechanisch of drukletsel zijn veroorzaakt 5,6 is een reeks variabelen die kunnen leiden tot initiële afbraak van de huidbarrière wat het herstel en de succesvolle genezing van een wond in gevaar brengt.

Referenties
1. De wetenschap van de wond, wat kunnen we er mee? Ned Tijdschr Voor Wondzorg 2021;16(4):6–17.
2. H. N. Wilkinson, M. J. Hardman, Wound healing: Cellular mechanisms and pathological outcomes. Open Biol. 10, 200223 (2020).
3. S. T. Lanier, S. A. McClain, F. Lin, A. J. Singer, R. A. Clark, Spatiotemporal progression of cell death in the zone of ischemia surrounding burns. Wound Repair Regen. 19, 622–632 (2011).
4. H. O. Rennekampff, Z. Alharbi, Burn injury: Mechanisms of keratinocyte cell death. Med. Sci. (Basel) 9, 51 (2021).
5. A. M. Al Aboud, B. Manna, Wound pressure injury management, in StatPearls (Treasure Island, 2022).
6. T. N. Demidova-Rice, M. R. Hamblin, I. M. Herman, Acute and impaired wound healing: Pathophysiology and current methods for drug delivery, part 1: Normal and chronic wounds: Biology, causes, and approaches to care. Adv. Skin Wound Care 25, 304–314 (2012).
7. B. Z. Rayala, Skin ulcers: Prevention and diagnosis of pressure, venous leg, and arterial ulcers. FP Essent 499, 11–18 (2020).
8. D. G. Greenhalgh, Wound healing and diabetes mellitus. Clin. Plast. Surg. 30, 37–45 (2003).
9. 9. P. Silverstein, Smoking and wound healing. Am. J. Med. 93, S22–S24
(1992).
10. 10. S. S. Jadhav, C. J. Meeks, N. M. Mordwinkin, T. B. Espinoza, S. G. Louie, G.
S. diZerega, K. E. Rodgers, Effect of combined radiation injury on cell death and inflammation in skin. Apoptosis 20, 892–906 (2015).
11. T. Kondo, Y. Ishida, Molecular pathology of wound healing. Forensic Sci. Int. 203, 93–98 (2010).