Weergaven: 3
| 36 jaar werken in de gezondheidszorg, met een voorliefde voor wondzorg, maakt dat je ook veel dingen mee maakt.
Ik startte mijn carrière op de afdeling chirurgie/ urologie in een algemeen ziekenhuis. Lees; in de jaren 80 van de vorige eeuw. Destijds lag je nog een week in het ziekenhuis met een appendicitis. Stel je voor hoe lang je er lag na een grote buikoperatie. Er was toen nog geen sprake van een anti decubitus matras, noch preventieve maatregelen. Dus regelmatig werden we geconfronteerd met decubitus in allerlei gradaties. Bij niet wegdrukbare roodheid was de standaard ijzen en föhnen. Iets waar waarschijnlijk lezers van mijn leeftijd gelijk ;’oh ja! Op zeggen. Het principe was vrij simpel, je wreef met ijsblokjes op de huid en föhnde het dan warm droog. De gedachte er achter was het stimuleren van de bloedsomloop om zo erger te voorkomen. ij diepere wonden was de standaard eusol en hydrofiel gaas. En eigenlijk hield het daarmee wel op. Er was ook niks anders. Gelukkig is dat in de loop der jaren sterk verbeterd. Maar toch ben ik van alles tegen gekomen.
Bij niet wegdrukbare roodheid was de standaard ijzen en föhnen.
NTVW nr 1 – 2023
Leave a Comment